Omschrijving

De middeleeuwse bewoning van de Wieringermeer

Nadat de Wieringermeerpolder in 1930 was drooggevallen, kreeg archeoloog Kees Braat de unieke kans om de zeebodem te verkennen. Hij ontdekte zeven middeleeuwse vindplaatsen met resten van dorpen en dijken, elk met hun eigen unieke archeologische waarde. Tijdens de twaalfde en dertiende eeuw waren ze stuk voor stuk tijdens zware stormen prooi van de golven geworden. Braats werk in de moddervlakte van de net droge Wieringermeer kan gerust baanbrekend worden genoemd. Hij was de allereerste archeoloog die onderzoek verrichtte op een kunstmatig drooggelegde zeebodem.

In deze uitgave wordt het bewaard gebleven vondstmateriaal van Braat tegen het licht van onze hedendaagse archeologische en hedendaagse kennis gehouden. Dit hernieuwde onderzoek leverde verrassende inzichten op over een verdwenen middeleeuws landschap met bloeiende dorpjes, soms compleet met kerk. De door Braat onderzochte dijkrestanten vormden de stille getuigen van een verleden waarin de bewoners een ongelijke strijd tegen het oprukkende water voerden.

Dit alles maakt de Wieringermeer tot een fascinerend monument van menselijke veerkracht en aanpassingsvermogen. De verhalen die uit de bodem van de polder naar voren komen, zijn niet alleen interessant voort historici en archeologen, maar voor iedereen die nieuwsgierig is naar de complexe relatie tussen mens en water in het verleden, heden en toekomst.

Wijken voor water is uitvoerig en full colour geïllustreerd en voorzien van een serie speciaal vervaardigde kaarten. Die brengen het proces van het wijken voor het water van de Zuiderzee helder in beeld. Landschapsfotograaf Chris Schaatsbergen maakte ten slotte een serie prachtige foto's van de plekken in de polder waar bijna duizend jaar geleden al gewoon, geboerd en gewerkt werd.

Redactie: Diederik Aten en Willem Messchaert