Omschrijving

Zaanse openluchtzwembaden, vroeger en nu Overdekte zwembaden zijn een relatief jong verschijnsel. Het eerste overdekte bad in de Zaanstreek (het Sportfondsenbad) werd pas in 1940 gebouwd (en in 1995 weer gesloten). Zwemmen deed men vroeger vooral in de buitenlucht, in zwembaden die meestal in open water waren aangelegd, zoals in de Zaan, het Zwet, de Ham, de Nauernasche Vaart of in een vaart of sloot. In de vorige eeuw was de Zaanstreek rijk aan openluchtbaden. Vrijwel ieder Zaandorp bezat zo’n natuurbad. Een houten omheining, een steiger en een aantal kleedhokjes, dat was alles. En soms een duiktoren of een glijbaan. Veel van die openluchtbaden dienden in vroeger tijden ook als badhuis. Niks geen douches, maar gewoon een paar badkuipen ter bevordering van de hygiëne.    Tienduizenden trokken er 's zomers met de badtas op de rug naar toe. De halve Zaanstreek leerde er zwemmen, aan de hengel, op het droge, aan de leshaak of in een leren gordel. Dat is inmiddels verleden tijd. Watervervuiling, problemen met de exploitatie en de opkomst van overdekte baden deden de openluchtbaden de das om. Toch telt de Zaanstreek nog twee natuurbaden: de Crommenije in Krommenie en het Sportfondsenbad in Wormer. Zij zijn respectievelijk in 1965 en 1973 gebouwd, dit keer niet in open buitenwater maar in de vorm van betonnen bassins. In het boek worden alle natuurbaden die de streek kent en heeft gekend uitgebreid beschreven, met aandacht voor de motieven van de oprichters, de bouw van het bad, de zwemlessen en de badmeesters, de zwemverenigingen en de ontwikkelingen door de jaren heen, met uiteraard de nodige aandacht voor de toenemende problemen van de waterkwaliteit.   Omvang: 132 pagina’s